Baba za kierownicą - czy kobiety są gorszymi kierowcami od mężczyzn?

Dziś rano jadąc do pracy po raz kolejny musiałem wyczekać kilkanaście minut by wjechać na rondo. Będąc mocno doświadczonym tymi niepotrzebnymi postojami mam zarezerwowane dodatkowe 15min na dojazd do biura oraz przygotowaną awaryjną lekturę. Dziś po upewnieniu się, że za kierownicą blokującego wjazd na rondo samochodu siedzi kobieta postanowiłem opisać „stereotyp” baby za kierownicą.

Mit baby za kierownicą

Śmieszą mnie wszystkie artykuły, w których autorki twierdzą, że opinia o kobietach jako gorszych kierowcach od mężczyzn to jakiś stereotyp czy mit. Przecież bardzo łatwo jest udowodnić, że to prawda i wyjaśnić dlaczego. Do tego by dobrze prowadzić samochód potrzebny jest rozsądek oraz typowe cechy męskie takie jak: wyobraźnia przestrzenna, decyzyjność, wyczucie dystansu, timing, dobra koordynacja. Z tego też powodu mężczyźni są lepsi we wszystkich dyscyplinach sportowych (nie tylko tych wymagających dodatkowo siły mięśni), a już miażdżącą przewagę mają w sportach motoryzacyjnych, gdzie reprezentacja kobiet praktycznie nie istnieje.

Dobry kierowca jeździ bezpiecznie, komfortowo dla pasażera, nie utrudnia ruchu oraz wykazuje się kulturą na drodze. Niestety, argumentacja kobiet jako lepszych kierowców zawęża się tylko do bezpieczeństwa na drodze i kończy się strzałem we własne kolano. Kobiety przytaczają dane statystyczne, które mówią, że sprawcami wypadków na drogach w 70%-80% (zależy od roku) są mężczyźni. Aby móc poprawnie wnioskować z tych danych statystycznych, która z płci jeździ bezpieczniej trzeba przeliczyć ilość wypadków przypadających na przejechany 1km. Jeżeli wiemy, że kierowców mężczyzn jest nadal więcej niż kobiet oraz to, że średnio mężczyzna w roku przejeżdża wielokrotnie więcej kilometrów, to otrzymane dane pokażą nam zupełnie przeciwny obraz niż życzyłyby sobie autorki tego argumentu. Oznacza to, że dane statystyczne o wypadkach drogowych pokazują, że na każdy przejechany kilometr kobiety powodują zdecydowanie większą ilość wypadków niż mężczyźni.

Kiedy kobieta przejmuje stery

Mam okazję dość często jeździć jako pasażer z koleżanką z pracy. Zazwyczaj  nasza wspólna jazda zaczyna się  zgaśnięciem silnika przy ruszaniu, następnie zaczyna się test wytrzymałości mojej klatki piersiowej gwałtownymi hamowaniami.  Każdorazowo przy zmianie biegów  moje uszy świdruje przeraźliwy zgrzyt, a czasem dodatkowo towarzyszy mu szarpnięcie samochodem. Staram się zachować niewzruszoną minę gdy obrotomierz przekracza 6 tys. obrotów na minutę lub też gdy spada poniżej 500 i samochód zaczyna wykonywać żabie skoki. Ignoruję też dźwięki klaksonów jakimi jesteśmy bombardowani. Wreszcie gdy docieramy do celu w głowie liczę ile manewrów jesteśmy w stanie wykonać by poprawnie zaparkować. Przy siódmym zaczynam czuć znużenie, ale  nauczony doświadczeniem nie oferuję swojej pomocy by nie zostać oskarżonym o „męski szowinizm”, czy też jakieś głupie „stereotypy”. Koleżanka nigdy nie miała wypadku, ani nawet drobnej stłuczki! Mimo to nie jestem jakoś przekonany, że jest dobrym kierowcą.

Kultura na drodze

Pewnie kobiety są przynajmniej bardziej kulturalnymi kierowcami. Niestety nie ma co liczyć na to, by kobieta wpuściła cię jak chcesz zmienić pas ruchu, albo by się domyśliła, że jeżeli podjedzie 20 cm do stojącego przed nią samochodu, to osoba z tyłu będzie mogła wjechać na pas obok. Większość kobiet jest zaprogramowanych by przebyć drogę z punktu A do B z klapkami na oczach, starając się by nic nie zakłóciło ich planu. Towarzyszący kierującej samochód kobiecie stres i całkowita koncentracja na dotarciu do celu wyklucza jakiekolwiek dodatkowe czynności typu przepuszczenie kogoś, by mógł zmienić pas. Takie zachowanie mogłoby ją zdekoncentrować oraz pozbawić zasobów energii potrzebnych do wykonania tego skomplikowanego zadania. Przecież już i tak ma tyle rzeczy do ogarnięcia jednocześnie - trzeba kręcić kierownicą w odpowiednią stronę, naciskać pedały, zmieniać biegi, wiedzieć gdzie jechać, przewidywać itd. - że dodatkowy gest kultury na drodze radykalnie przekracza jej pojemność zadaniową oraz stopień napięcia nerwowego. Faktem jest jednak, że w sytuacjach konfliktowych na drodze kobiety nie są tak agresywne jak mężczyźni, rzadziej krzyczą i mniej obrażają innych kierowców. Niestety ten przejaw kultury osobistej na drodze wynika często z faktu, że nie są pewne, kto w danej sytuacji był stroną winną.

Po czym poznasz kto kieruje

Jeśli jesteś kierowcą to pewnie spotkałeś się z niżej opisanymi sytuacjami typowymi dla kobiet kierowców (jeżeli nie sprawdzałeś czy kierowała w tych sytuacjach kobieta, to zacznij, a będzie to kolejny dowód na to, że jednak płeć różnicuje poziom umiejętności prowadzenia samochodu).
Pierwsza sytuacja to ta, z którą często spotykam się w drodze do pracy – blokowanie wjazdu na rondo. Jest zadziwiające, że do wjazdu na rondo większość kobiet potrzebuje mieć całkowicie opustoszałe jednocześnie cztery pasy ruchu.
Innym częstym grzechem kobiet utrudniającym poruszanie się po drogach jest jazda z prędkością 40 km/h na trasie dopuszczającej prędkość do 90 km/h lub więcej. Problem polega głównie na tym, że jedzie pasem szybkiego ruchu i wytrwale nie zmienia go pomimo powtarzających się dźwięków klaksonów osób zmuszonych wyprzedzać ją prawą stroną.
Kobiety nie wiedzą też za bardzo do czego służy kierunkowskaz. Gdy jadąca przede mną kobieta nagle zwalnia na prostej drodze bez widocznej przyczyny zaczynam odczuwać niepokój i staram się zachować maksymalną ostrożność. Kobieta zaczyna skręcać na drugi pas ruchu i w tym momencie zapala się kierunkowskaz. Cała zagadka zostaje rozwiązana! Gdyby kierunkowskaz został użyty prawidłowo, to nie wprowadziłoby to w konsternację osób jadących z tyłu oraz pozwoliłoby kierowcom jadącym drugim pasem na przepuszczenie jej (niestety , w tej sytuacji wszyscy za nią musieli wyczekać aż na pasie obok będzie zupełna pustka).

Niezrozumiałe jest też dla mnie dlaczego kobiety wyjeżdżają z podporządkowanej ulicy na skrzyżowanie połową swojego samochodu i się zatrzymują. Jeżeli mężczyźnie zdarzy się taka niefortunna sytuacja, to zazwyczaj dokończy wymuszenie pierwszeństwa i pojedzie dalej, a kobieta stoi. Stoi i blokuje przejazd, a niektórzy boją się, że może nawet zaparkowała.

Właśnie parking jest idealnym miejscem gdzie łatwo zaobserwować i porównać jak kobiety i mężczyźni radzą sobie z samochodem. Tutaj jeszcze bardziej uwidacznia się przewaga panów, ponieważ niezbędne są tu takie zdolności, jak: wyobraźnia przestrzenna i wyczucie dystansu. Te, zwykle znacznie lepiej są rozwinięte u mężczyzn. Dlatego możemy oglądać żenujące obrazki, gdy kobieta parkując wykonuje kilkanaście razy więcej manewrów niż jest to konieczne (cofając niektóre kobiety mają nawet problem, w którym kierunku obracać kierownicę, by skręcić w pożądaną stronę). Przejechanie samochodem szerokim na dwa metry pomiędzy samochodami rozstawionymi na  mniej niż cztery, też jest  często poza zasięgiem wielu kobiet.

Kto za? Kto przeciw?

Wszystkie kobiety, które uważam za bardzo dobrych kierowców przyznały, że generalnie mężczyźni są lepszymi kierowcami, a odwrotnie twierdziły wszystkie, które według mnie powinny mieć zakaz prowadzenia wszelkich pojazdów (w tym moja wcześniej wspomniana koleżanka z pracy).
Dodatkowo zauważyłem wyraźną zależność, że im gorszym kierowcą była pytana kobieta tym bardziej emocjonalnie i z większą zawziętością walczyła z głupimi „stereotypami” i „męskim szowinizmem”.